20 ส.ค. 2567
–
16:23 น.
หนุ่มพม่า กราบลาซ้อ-เฮีย น้ำตาไหลซึ้ง ได้งานใหม่ เจ้านายบอกถ้าไม่ไหวก็กลับมายินดีต้อนรับเสมอ ซ้อโบ เผยวิธีดูแลลูกน้อง ระลึกเสมอเป็นมนุษย์เหมือนกัน
กรณีผู้ใช้ติ๊กต็อก @sirinyabowing โพสต์คลิปวิดีโอลูกน้องหนุ่มชาวพม่า มากราบลาซ้อและเฮีย เพื่อย้ายสถานที่ทำงาน พร้อมหลั่งน้ำตาจากความผูกพันที่มีต่อเจ้านาย พร้อมระบุแคปชั่นว่า “#ลูกน้องพม่าคู่กาย #ส่งไม้ต่อ ขอให้โชคดี เจอมิตรภาพรอบกาย”
Next
Stay
วันที่ 20 ส.ค. 67 คุณสิรินยา หรือที่ลูกน้องเรียกกันว่า ซ้อโบ เปิดใจกับ ‘ข่าวสดออนไลน์’ ว่า บริษัทของตนดูแลลูกน้องชาวพม่า ด้วยความรู้สึกเหมือนเราเป็นเพื่อนมนุษย์กัน แบ่งเป็นสองส่วนได้แก่ การให้ความเมตตากับเขา และการใช้หลักการตามธรรมชาติ ใช้ปัญญา คุยกับเขาด้วยปัญญา ให้เขาเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการ รวมถึงการมีหลักธรรมะในการควบคุมดูแลเขา เหล่าลูกน้องก็จะประสานกลมเกลียว ให้ความร่วมมือกับเรา
บริษัทจะคิดเสมอว่าทุกคนเท่าเทียมกัน การปกครองที่อยู่ในบริษัทจึงมีความเป็นกันเอง ทุกครั้งที่มีการตำหนิตักเตือนกัน จะพูดให้เขาจำติดหูว่า “เมื่อไหร่ที่ซ้อกับเฮียตำหนิไป ให้ฟังด้วยใจไม่ใช่ฟังด้วยหู” ซึ่งตนคิดว่าสิ่งนี้เป็นจุดที่ช่วยสานสัมพันธ์ให้บริษัทโตไปข้างหน้าได้
ตามคลิปวิดีโอดังกล่าวที่โพสต์ลงไปในติ๊กต็อก หนึ่งในลูกน้องของตนชื่อ แซน มากราบลาซ้อและเฮีย เพื่อขอลาออกไปทำงานที่ภูเก็ต โดยเขาอยู่กับบริษัทตนมาได้ 2 ปีกว่า แซนเป็นคนขยันขันแข็ง ซึ่งตนเชื่อว่าเวลาคนต่างชาติเข้ามาทำงานที่ประเทศไทย ความเข้าใจตัวเนื้อภาษาของพวกเขาจะไม่ได้กระจ่างแจ้งเท่าลูกจ้างคนไทย
สิ่งที่สู้ได้คือความขยันอดทน แซนเป็นคนกระตือรือร้น เข้าใจ และมีเทคนิคในการประมวลผล ต่อให้เขาจะพูดภาษาไทยไม่ชัด แต่เขาเข้าใจในสิ่งที่เราจะสื่อ เพราะตนจะบอกหัวหน้าที่ดูแลเขาอีกทีว่า เวลาสื่อสารอย่าทำเพียงแค่รอบเดียว ต้องอย่างน้อย 3 รอบ ให้เขาเข้าใจและลงมือทำให้ดูด้วย หลังจากนั้นแซนเองก็กลายเป็นหัวหน้าของเพื่อนๆทุกๆคนเช่นกัน
บริษัทของตนประกอบธุรกิจเกี่ยวกับอุปกรณ์ห้องน้ำในนามอเมซอน จะมีพวกก๊อกน้ำ ฝักบัว สายชำระ ซึ่งแซนทำหน้าที่อยู่ในตำแหน่งส่วนของ Quality Control(QC) คอยดูผลิตภัณฑ์ว่าออเดอร์ของลูกค้าถูกต้องไหมและจัดของให้กับลูกค้า
การที่เขามากราบลาเหมือนบอกลาเจ้านาย เนื่องจากเขามีความผูกพัน รู้ว่าตนเป็นเจ้านายยังไง ตนเห็นความเป็นมาเป็นไปของเขา ก็อยากให้เขาไปได้ดี ไปแล้วโชคดี มีเงินเก็บ มีเพื่อนมีเจ้านายที่รักเขาเหมือนตอนอยู่ที่นี่ และตนก็ทำใจรับได้ว่าทุกคนมีเข้ามาแล้วก็มีออกไปเป็นเรื่องปกติ
ด้วยความที่เขายังหนุ่ม โลกของหนุ่มสาวย่อมมีการเปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ตนจะบอกเขาเสมอว่า ถ้าไปแล้วได้ดีก็จะยินดีด้วย แต่ถ้าไปไม่ไหวก็ยินดีต้อนรับให้กลับมาที่บริษัทเหมือนเดิม
ซึ่งตนรู้สึกดีใจมากกว่าเสียดาย ที่อย่างน้อยเขาไปมาลาไหว้ และเห็นความจริงใจที่ตนมีต่อเขา และการที่เขาตัดสินใจไปครั้งนี้ เขาไปแบบชาญฉลาด เขาไม่ได้คิดแค่ก้าวเดียวเขาคิดก้าวต่อไป
ทั้งนี้อยากฝากบอกทิ้งท้ายไว้ว่า แม้คนเราจะแตกต่างกันเรื่องศาสนา ตำแหน่งหน้าที่ หรือสถานะ สิ่งหนึ่งที่ทุกคนต้องพึงระลึกอยู่เสมอคือความเป็นมนุษย์ด้วยกัน อยากให้มองแบบธรรมชาติ มองเหมือนเพื่อนมิตรภาพ ก็จะมีความเมตตาต่อกัน ส่งต่อกันไปเรื่อยๆ ทางองค์กรเราอยากจะฝากสิ่งนี้ให้กับทุกๆองค์กร ให้ทุกคนได้มีพนักงานที่รักเราแบบจริงๆ…